Gry sklasyfikowane

Znajomy bloger zarejestrował swojego bloga na Blogoboksie, związanym z tygodnikiem Wprost serwisie katalogującym polskie blogi specjalistyczne (proszę wybaczyć ten stylistyczny koszmarek – jeśli ktoś zna dobry synonim słowa „blog”, niech czym prędzej da znać :) Postanowiłam pójść w jego ślady. Przy rejestracji należało przyporządkować swojego bloga do odpowiedniej kategorii tematycznej, które zgrupowane są z kolei w szerszych działach. Początkowo szukałam gier – chyba nieco naiwnie, przyznaję – w dziale Kultura. Pudło. Podobnie z działami Media i Technologie, do których weszłam w następnej kolejności. Koniec końców znalazłam kategorię Gry komputerowe w dziale Rozrywka, tuż obok Fanów, Seriali i Humoru.

Oczywiście nie piszę tego po to, by skrytykować redaktorów serwisu za przyporządkowanie gier do rozrywki. Nie jest to żaden błąd i żaden wstyd, wszak gry mają na celu przede wszystkim zapewnienie rozrywki. Nurt serious games, w których aspekt ten przesunięty jest na plan drugi, albo produkcje pokroju The Graveyard, których twórcy raczej bawić nas nie chcą, to, można by rzec, wyjątki potwierdzające regułę, w dodatku powszechnie, poza gronem osób mocno interesujących się grami, raczej nieznane. Taki jest przynajmniej obecny stan rzeczy. Poza tym pewną hipokryzją z mojej strony byłoby dziwienie się takiemu, a nie innemu przyporządkowaniu, skoro samej zdarza mi się czasem użyć zamiennie określenia „elektroniczna rozrywka” jako bliskoznacznego do „gier”.

A jednak sytuacja ta dała mi nieco do myślenia. I nie chodzi tu nawet o myślenie życzeniowe i osobiste przekonanie, że kategorii Gry komputerowe bliżej jest do Książek i Filmu czy nawet Internetu i Komputerów niż Seriali i Humoru. Nie ukrywam, że chętniej widziałabym Altergranie w dziale Kultura czy Media, ale nie w tym rzecz, zresztą, powtórzę, nie mamy tu do czynienia z żadnym przekłamaniem. Każda klasyfikacja – poza naukowymi może – ma to do siebie, że opiera się w większości na subiektywnych zapatrywaniach osoby czy grupy osób, które ją układają.

I właśnie obserwacja tych zapatrywań wydaje mi się rzeczą najciekawszą. Gry bywają przyporządkowywane do wielu rozmaitych kategorii czy działów tematycznych. Podajmy kilka przykładów: hi-tech (Dziennik.pl), nauka (Rp.pl), multimedia (Polityka.pl), oprogramowanie (Wikipedia.pl), cywilizacja, nauka lub kultura (Przekroj.pl), technologie (Gazeta.pl), cywilizacja (Wiadomości24.pl).

Jaki wniosek z tej różnorodności? Po pierwsze, daje świetny obraz wielości spojrzeń na gry, jaki funkcjonuje w mediach, który przy okazji odzwierciedla po części ich postrzeganie w społeczeństwie. Po drugie, i chyba ważniejsze, udowadnia, jak złożonym i niejednoznacznym są zjawiskiem i z jak wielu punktów widzenia – ludycznych, cywilizacyjnych, medialnych, informatycznych – można na nie patrzeć. Znajdują się gdzieś na styku kultury i technologii, pozornie niewiele mających ze sobą wspólnego dziedzin i między innymi właśnie to czyni je tak fascynującymi.