Ciało gracza to arcyciekawy temat, który można (nomen omen) ugryźć i smakować na różne sposoby. Tym właśnie będziemy zajmować się podczas najnowszej odsłony seminarium groznawczego organizowanego przez grupę badaczy gier lvl.up z Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Zapraszam! Również w imieniu własnym, bo gościnnie pojawię się na seminarium, by opowiedzieć o wizji gier i wirtualnej rzeczywistości w „eXistenZ” Cronenberga.
Kto ma możliwość i ochotę – niech wpada 14 maja do Krakowa, by posłuchać, podyskutować, przybić piątkę. Nie wątpię, że będzie ciekawie i inspirująco; wystarczy rzut oka na tematy i abstrakty wystąpień.
Mamy możliwość obserwować na bieżąco, jak wirtualna rzeczywistość wkracza w fazę technologii konsumenckiej. Szczególnie interesująca wydaje mi się w związku z tym konfrontacja aktualnego stanu jej rozwoju z wyobrażeniami i fantazjami na jej temat, w których celowało kino lat 90. Jednym z najbardziej wizjonerskich, oryginalnych obrazów tamtego okresu jest „eXistenZ” Davida Cronenberga (1999), który w charakterystycznym dla mistrza horroru cielesnego stylu bada płynne granice między realem i wirtualem, ciałem i maszyną, grą i tym, co poza nią. Prowokuje przy tym do pytań o celowość immersji totalnej i funkcjonowanie podwójnej świadomości (gracz jako osoba i jako awatar), a także roli ciała w relacji ze światem wirtualnym. Do uczestniczek i uczestników seminarium mam prośbę o uprzednie obejrzenie (choćby po raz wtóry!) filmu, byśmy mogli wspólnie się nad tymi kwestiami zastanowić.
