Najłatwiejszy sposób na „ukończenie” gry

Powiedzieć, że YouTube zmienił naszą kulturę i świat to właściwie obecnie już tak, jakby powiedzieć, że Ziemia kręci się wokół Słońca. Serwis ten zmienił oblicze mediów, dziennikarstwa, marketingu, twórczości amatorskiej i nie tylko, w mniejszym stopniu polityki czy edukacji, a w największym pewnie oblicze rozrywki. Linki do śmiesznych czy po prostu interesujących filmików przesyłają sobie chyba wszyscy internauci – dość pomyśleć, że gdyby nie YouTube i tego rodzaju „cyfrowa poczta pantoflowa”, zapewne nie byłoby fenomenu Krzysztofa Kononowicza czy ostatnio Jozina z Bazin.

Jak natomiast YouTube zmieniło kulturę grania? Zapewne jego wpływ na tym polu przejawia się na różne sposoby – a najbardziej widocznym i oczywistym przejawem jest fakt, że o wiele łatwiej można chwalić się swoimi wyjątkowymi osiągnięciami, odkrytymi bugami czy easter eggami, nagrywając po prostu odpowiedni fragment rozgrywki. Drugim najczęściej spotykanym na YouTube typem związanych z grami filmików są scenki przerywnikowe oraz te, które oglądać można po ukończeniu danego tytułu i ta właśnie możliwość wydaje mi się zmianą najciekawszą.

Przed erą powszechnej dostępności internetu poznanie wszystkich możliwych zakończeń gry wymagało zwyczajnie kilku- czy kilkunastokrotnego jej ukończenia połączonego z eksperymentowaniem i na krok ten decydowali się głównie zapaleni jego miłośnicy bądź gracze dysponujący sporą ilością czasu i cierpliwości (kto pamięta Blade Runnera sprzed ponad dekady i jego trzynaście zakończeń?). Potem pojawiły się fora dyskusyjne i obszerne, wielostronicowe Endings FAQ’i, których przeszukiwanie pozwalało dowiedzieć się, co i gdzie dokładnie należy zrobić, by obejrzeć dane zakończenie (osobiście robiłam tak m.in. w przypadku Silent Hill 2). A potem pojawił się YouTube i wystarczy niecała minuta, by odnaleźć nagrania przedstawiające wszystkie możliwe zakończenia – całość dostajemy podaną na tacy i nie ma mowy o dreszczyku emocji towarzyszącym samodzielnemu docieraniu do sceny finałowej, można za to szybko zaspokoić ciekawość.

Chwileczkę – powie ktoś i będzie miał rację – przecież nikt nie każe nam psuć sobie przyjemności i oglądać tych scenek zanim sami do nich nie dotrzemy. Zgoda. Ale co mają powiedzieć tysiące graczy oczekujących z niecierpliwością na Fallouta 3, który, jak ostatnio się okazało, będzie miał 240 (!) wersji zakończenia? Nie trzeba być jasnowidzem, by wiedzieć, że słowa kluczowe „fallout 3” i „ending” po ukazaniu się gry będą jednymi z najczęściej wpisywanych do wyszukiwarki YouTube – głównie przez tych graczy, którzy dosłownie potraktują efekciarski PR.

Niezależnie od powyższego zastanawia mnie jeszcze jedno: czy łatwość dostępu do scenek przerywnikowych często jeszcze przed właściwą premierą gry nie przyczyni się przypadkiem w dalszej perspektywie do odwrotu deweloperów od tej formy prezentowania fabuły i szukania nowych, nieinspirowanych sztuką filmową metod opowiadania?